Καλημέρα (αν και βροχερή και χειμωνιάτικη) αγαπητοί συν-bloggers. Σκέφτηκα να ξεκινήσω την blog-παρουσία μου με "αστεία" συνταγή μαγειρικής, και βλέπουμε. Ελπίζω να σας αρέσει, θα έχουν και συνέχεια
Μοσχαρίσιο συκώτι στον φούρνο (καμία σχέση με τον τίτλο του ιστολογίου)
Υλικά
----------
Κυρίως πιάτο: Μερικά κομμάτια μοσχαρίσιο συκώτι, ελαιόλαδο και βαλσαμικό ξύδι από την Καλαμάτα (για να βοηθήσουμε τον τόπο μας), αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
Συνοδευτικές βλακείες: Μισό μπρόκολο (βασικά αγοράζετε ένα ολόκληρο και το κόβετε στην μέση, μην πάτε στον λαϊκατζή σας και ζητήσετε μισό μπρόκολο), λάχανο (βλ. προηγούμενο σχόλιο), λεμόνι, λάδι, αλάτι
Υλικά που έχετε ξεχάσει να προσθέσετε:
Εκτέλεση
-------------
Ξυπνάτε ένα ωραίο Σαββατιάτικο πρωινό, και με την τσίμπλα στο μάτι αναρωτιέστε τι θα φάτε σήμερα. Για μερικούς αυτό είναι ένα καθημερινό πρωινό, αλλά δεν σχολιάζω περαιτέρω. Συνειδητοποιείτε ότι είναι Σάββατο, ωωω ναι, άρα έχει λαϊκή στην περιοχή σας (για όσους δεν έχει λαϊκή στην περιοχή τους το Σάββατο, η συνταγή μπορεί κάλλιστα να εκτελεστεί άλλη μέρα της εβδομάδας, όποτε έχετε λαϊκή – δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα). Συνειδητοποιείτε επίσης, ότι το ψυγείο σας έχει σχεδόν αδειάσει από ζαρζαβατικά και λοιπά πράσινα προϊόντα, το ίδιο δε συμβαίνει και στην ζκτανταψυξ. Ενώ πλένετε το πρόσωπό σας στο μπάνιο, και θαυμάζετε τον εαυτό σας στον καθρέπτη, σας έρχεται η ιδέα!!! Ψητό συκώτι με συνοδευτικό μπρόκολο (σημ. η φράση «συνοδευτικό μπρόκολο» απλά σημαίνει ότι το μπρόκολο θα είναι συνοδευτικό πιάτο. Και όχι, το αντίθετο του συνοδευτικού μπρόκολου δεν είναι το προπορευόμενο μπρόκολο). Με αυτές τις ευχάριστες σκέψεις καλλωπίζεστε, γίνεστε όμορφα παιδιά και κατευθύνεστε στην λαϊκή.
Είστε στην λαϊκή. Πιάνετε συζήτηση με τον Πακιστανό λαϊκατζή που κάθε εβδομάδα σας πρήζει (και σας πείθει) να αγοράσετε παντζάρια, αλλά αντιστέκεστε σθεναρά. Αγοράζετε όμως ένα υπέροχο λάχανο (αυτό ακούγεται και σαν τίτλος ταινίας του Αγγελόπουλου: «Ένα υπέροχο λάχανο»). Προχωράτε ακάθεκτος/η προς τον αυγουλά σας. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, δεν χρειάζονται αυγά στην συγκεκριμένη συνταγή, αλλά αφενός μεν ο αυγουλάς είναι (πλέον) φίλος σας (και συζητάτε διάφορα πλην αυγών) αφετέρου τα αυγά θα χρειαστούν το πιθανότερο σε επόμενη συνταγή. Υπομονή. Επίσης περνάτε και από τον ντοματά σας (ναι υπάρχουν και αυτοί) – επίσης δεν χρειάζονται ντομάτες – και γενικά για να μη μακρυγορούμε, από ένα σωρό φίλους σας στην λαϊκή, όπου αγοράζετε διάφορα ζαρζαβατικά για να έχετε να πετάτε ολόκληρη την εβδομάδα μέχρι την επόμενη λαϊκή. Μην ξεχάσετε να πάρετε μπρόκολο.
Φορτωμένοι και (δυστυχώς) πεινασμένοι, πάτε στον χασάπη σας να αγοράσετε μοσχαρίσιο συκώτι. Φυσικά αγοράζετε ένα σωρό άλλα κρέατα (για επόμενες συνταγές φυσικά), και καταλαβαίνετε ότι ο χασάπης μάλλον σας έχει πάρει χαμπάρι όταν σε ερώτησή του πόσο κιμά θέλετε (είπαμε για άλλη συνταγή) του απαντάτε τόσο (η κίνηση απαιτεί την τοποθέτηση των χεριών με τέτοιο τρόπο σαν να πιάνετε ένα πεπόνι – για να μην μπω τίποτα πιο αισχρό - αλλά χωρίς το πεπόνι). Στο ίδιο σκεπτικό παραγγέλνετε μοσχαρίσιο συκώτι – για ένα άτομο – και σας δίνει πέντε φέτες!!!! Μετά όλες αυτές τις άχρηστες για εσάς πληροφορίες κατευθύνεστε προς το σπίτι. Φυσικά είναι νωρίς, ούτε καν μεσημέρι, οπότε τα αφήνετε στο ψυγείο και πάτε για καφέ.
Κάποια στιγμή το απόγευμα επιστρέφετε επιτέλους παλιοκοπρίτες/ισσες στο σπίτι σας και πλέον πεινάτε!! Καλοί οι καφέδες αλλά αυτά τα κουλουράκια δεν κάνουν τίποτα. Ναι είναι καιρός να προετοιμάσετε το φαγητό σας, δικαιολογίες του στυλ «είναι Σάββατο, θα φάω έξω σήμερα» δεν παίζουν, τσάμπα κάνατε τόσα ψώνια; Βγάζετε το συκώτι από το ψυγείο, ανοίγετε το χαρτί από τον χασάπη και …. Θαυμάζετε. Ξαφνικά σας διαπερνά ένα ρίγος, θέλετε να το φάτε ωμό, ίσως απλά είναι ενδόμυχο συναίσθημα των πρωτόγονων ανθρώπων όταν έτρωγαν ωμό κρέας έως ότου ανακαλύψουν την φωτιά και την κινητή τηλεφωνία. Αυτό και μόνο – η ανείπωτη ανάγκη να δαγκώσετε το ωμό συκώτι – αποδεικνύει ότι ο Δαρβίνος μάλλον έλεγε βλακείες και δεν προερχόμαστε από τις μαϊμούδες και τα πιθήκια - άλλως θα νιώθαμε ανείπωτη ανάγκη να δαγκώνουμε μπανάνες – αλλά το πιθανότερο από ίαινες!!!! Με την επιστημονική αυτή σκέψη, και χωρίς τελικά να δαγκώσουμε το ωμό συκώτι, τοποθετούμε τις φέτες μοσχαρίσιου συκωτιού σε ένα ταψί για να τις μαρινάρουμε. Ρίχνουμε λάδι, αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, τις γυρίζουμε για να λαδωθούν καλά, ξαναρίχνουμε λάδι, αλάτι πιπέρι και επιπλέον βαλσαμικό ξύδι. Τις κουνάμε λίγο με τα δάκτυλά μας, και δικαιολογώντας στον εαυτό μας «που να χαλάω τώρα χαρτοπετσέτα» τα γλείφουμε …. τα δάκτυλα εννοείται!!! Σκεπάζουμε και αφήνουμε να μαριναριστούν για κανα δίωρο ή όσο αντέξουμε στην πείνα. Μπορούμε να πάμε πλέον να φτιάξουμε άλλο ένα καφέ και να φυτέψουμε σταφύλια στην φάρμα μας στο Farmville.
Έχει περάσει πλέον αρκετή ώρα, οι φέτες έχουν μαριναριστεί, αν όχι, ας πρόσεξαν, πεινάμε ήδη αρκετά. Ανάβουμε τον φούρνο βάζοντας και grill. Παίρνουμε τις φέτες συκωτιού και τις τοποθετούμε σε σχάρα την οποία φυσικά έχουμε τοποθετήσει πάνω από άλλο ταψί, αλλιώς θα τα κάνουμε όλα μπουρδέλο στην κουζίνα και στον φούρνο, καθώς θα τρέχουν τα ζουμιά. Το ζουμί από το μαρινάρισμα (είμαι σίγουρος ότι εδώ κάπου κάνω ένα τραγικό λάθος) το τοποθετούμε στον πάτο του ταψιού για να περιλούζουμε με αυτό τακτικά τα συκώτια και να τα διατηρούμε υγρά. Έχω την αίσθηση ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε το ζουμί από μαρινάρισμα, αλλά σκασίλα μου, απλό λαδάκι είναι, με λίγο αίμα. Γιαμ γιαμ…… Τοποθετούμε το ταψί στον προθερμασμένο φούρνο και προχωρούμε στα συνοδευτικά.
Μπρόκολο. Εδώ δεν έχει ιδιαίτερη τέχνη. Παίρνουμε το μισό – όπως είπαμε – μπρόκολο και το βάζουμε σε κατσαρόλα με αλατόνερο που βράζει. Σκεπάζουμε και το βγάζουμε όταν πιστεύουμε ότι είναι έτοιμο (είτε ψιλοωμό αν πεινάμε, είτε ψιλολιωμένο αν το ξεχάσουμε). Στο μεταξύ, ανοίγουμε τον φούρνο σε τακτά χρονικά διαστήματα, αναπογυρίζουμε τις φέτες συκωτιού στην σχάρα βγάζοντας ήχους ευχαρίστησης (π.χ. «ωωωωωωω», «ουάουουου», «γιαμ γιαμ γιαμ»), και περιχύνουμε με το ζουμί που είναι στον πάτο. Φυσικά ξέχασα να σας πω ότι ρίχνουμε και λίγο νεράκι να αραιώσει και να αποκτήσει το σωστό ιξώδες, διαφορετικά το ταψί σας θα αποκτήσει ένα ωραίο μαύρο χρώμα από καμένο ζουμί μαριναρίσματος. Να θυμάστε, οι καλύτεροι μάγειρες ξεχνάνει!!! Λογικά κάθε πέντε – δέκα λεπτά γυρνάτε τις φέτες και τις διατηρείτε υγρές. Δεν θέλω κακεντρεχή σχόλια. Παράλληλα ρίχνετε μια ματιά στο μπρόκολο αν είναι έτοιμο, στην περίπτωση αυτή το βγάζετε από την φωτιά και το τοποθετείτε στην καλή πιατέλα που έχετε για τα επίσημα τραπέζια.
Επίσης ακόμα πιο παράλληλα, φτιάχνετε μια εύκολη σαλάτα λάχανου. Αυτή εκτελείται πολύ γρήγορα ως εξής. Παίρνετε μισό λάχανο, και το κόβετε στην μέση. Το υπόλοιπο το βάζετε στο ψυγείο. Θα μπορούσα να είχα πει να πάρετε ένα τέταρτο του λάχανου, αλλά μερικοί/ες από εσάς έχετε πρόβλημα με τα κλάσματα. Αν είχατε δει την εκπομπή Master Chef με την Μανωλίδου, πιστεύω θα ξέρετε πως κόβεται ένα λάχανο. Αν όχι, το τοποθετείτε σε επιφάνεια κοπής (όχι το τραπέζι σαλονιού με το κεντητό τραπεζομάντηλο της μαμάς σας – επιλέξτε μια ξύλινη ή πλαστική επιφάνεια!!!) και με το μαχαίρι κουζίνας (ναι υπάρχουν περισσότερα από ένα είδος μαχαιριών, μα επιτέλους δείτε κανα κατάλογο WMF, δεν κόβονται τα πάντα με το οδοντωτό μαχαιράκι!!!)… που είχα μείνει πριν την παρένθεση; Με συγχύζετε και χάνω τον ειρμό των σκέψεων μου, ααα ναι, και με το μαχαίρι κουζίνας και με κίνηση πάνω –κάτω (πως αλλιώς να το περιγράψω σε κείμενο;) κόβετε το λάχανο εγκάρσια και σύριζα. Αρκετά!! Βαρέθηκα να περιγράφω πως κόβουν ένα λάχανο, θα καούν τα συκώτια. Τα βάζετε στην αγαπημένη σας σαλατιέρα, ρίχνετε λαδάκι, αλάτι και στίβετε ένα λεμόνι. Δεν θέλω να δω στίψιμο σε ηλεκτρικό στίφτη, αυτά είναι μηχανήματα του διαβόλου!!!!
Κάπου εδώ θα είναι έτοιμα και τα συκώτια. Τα αφαιρούμε προσεκτικά από την σχάρα, και τα τοποθετούμε σε πιάτο, βάζοντας και το ζουμί που έχει το ταψί. Η διακόσμηση πιάτου δεν είναι αναγκαία – εκτός και αν είστε σε κανα τηλεπαιχνίδι για φαγητά – άλλωστε τα συκώτια είναι πανέμορφα από μόνα τους. Ασχολίαστο.
Συνοδεύουμε με κρασί Vinsanto, κυρίως γιατί αυτό είχαμε διαθέσιμο, και χαζεύουμε στην τηλεόραση την εκπομπή του Παρλιάρου, όπου φτιάχνει τρουφάκια. Στεναχωριόμαστε που εμείς δεν ξέρουμε να φτιάχνουμε γλυκά και καταριόμαστε την ώρα και την στιγμή που είμαστε εργένηδες και τρώμε τόσο ποταπά φαγητά……
Χωνεύουμε βλέποντας ειδήσεις
Καλή σας όρεξη και χώνευση
